Herbata uprawiana w Gruzji od roku 1890. Główne obszary uprawy herbaty to: Guria, Samegrelo, Adżarii, Imereti i Abchazji, w pobliżu Morza Czarnego. Przemysł herbaciany rozszerzył się znacznie, gdy Gruzja stała się częścią byłego Związku Radzieckiego. W tamtych czasach aż 95% rosyjskich samowarów zaparzało herbatę z tego kraju. Masowa produkcja jednak doprowadziła do spadku jakości herbaty gruzińskiej. Zmniejszyło się także wsparcie Państwa dla plantatorów po rozpadzie ZSRR i rynek gruziński upadł. Niemniej jednak, w ostatnich latach sytuacja stopniowo się polepsza i zaczyna kwitnąć ręczna produkcja herbat w małych rodzinnych ogrodach herbacianych jak to działo się przez wiele pokoleń wstecz.
Plantacja: Herbata ta pochodzi z miejscowości Kvenobani w regionie Guria. Herbata produkowana jest w małej fabryce należącej do Avtandil Lomtatidze. Do fabryki tej dostarcznae są liście zbirane przez drobnych plantatorów z różnych ogrodów. Avtandil był jednym z pierwszych, który wznowił produkcję herbaty po rozpadzie Związku Radzieckiego.
Liście: długie, mięsiste, brązowo- czarne
Aromat i smak: pełny i bogaty z lekko słodką nutą nugatu i toffi.
Kolor naparu: brązowo- bursztynowy.
Zaparzanie: Herbatę zalej wodą o temperaturze 96 °C w proporcji 12 g (ok. 6 płaskich łyżeczek) na 1 litr wody. Pozostaw do zaparzenia na 3 minuty. Następnie odcedź.
Ilość zaparzeń: Możliwe jest przygotowanie 1-2 naparów.
