Kiedy odkryto herbatę? Chiny - herbaciana kolebka

Jak głosi chińska legenda, herbatę odkrył Cesarz Shennong, czyli "Boski Rolnik", uznawany za patrona rolnictwa i medycyny. Człowiek ten był z zamiłowania uczonym i zielarzem, ze względów zdrowotnych pijał wyłącznie przegotowaną wodę. Pewnego dnia w roku 2737 r. p.n.e, kiedy odpoczywał pod drzewem dzikiej herbaty, nagły wiatr poruszył gałęziami drzewa i parę listków dostało się do wody gotującej się w kociołku. Napar jaki w efekcie skosztował, tak go orzeźwił i wzmocnił, że zainteresował się tym drzewem.
Mało jest jednak pradopodobne, aby w tak odległych czasach żył taki cesarz, ponieważ Chiny stały się cesarstwem dopiero w III w p.n.e. Legenda ta potwierdza jednak popularność herbaty w Chinach już od zamierzchłych czasów.
Do III w n.e. herbata traktowana była jako lek lub środek wzmacniający, sporządzany z dzikich liści. Aby zaspokoić popyt na ten napój Chińczycy zaczęli sadzić na swoich poletkach krzaki herbaciane i z czasem rozwinął się system suszenia i przetwarzania herbaty.