Ceylon=TEA
Tak podobno brzmiało pierwsze hasło, którym reklamował herbatę ze Sri Lanki Sir Thomas Lipton. O Cejlonie pięknie opowiedział nam Lankijczyk Ratnasiri Suriya Arachchi.
Przedstawiamy najważniejsze informacje na temat „Wyspy Klejnotów”.
Sri Lanka to wyspa leżąca na Oceanie Indyjskim, na południowy wschód od wybrzeży Indii. Do 1972 roku Sri Lanka nosiła nazwę Cejlon. Przez 146 lat wyspa była kolonią brytyjską. W tym rejonie herbata uprawiana jest dopiero od połowy XIX wieku, kiedy to zajęła miejsce uprawy kawy, która została wyniszczona przez chorobę grzybową, zwaną rdzą kawową.
W 1867 roku Szkot James Taylor, doświadczony w Indiach plantator, nadzorował pierwszy wysiew herbaty, którego dokonano na 8 ha gruntu. Najbardziej zaludnionym obszarem Sri Lanki jest Prowincja Zachodnia, gdzie mieszka większość ludności lądu. Krzewy herbaciane w większości uprawia się na plantacjach położonych na wysokości od 900 do 2200 m n.p.m. w południowo-zachodniej i południowej części wyspy. Najlepsze cejlońskie herbaty rosną na wysokości ponad 1200 metrów, gdzie panuje chłodniejszy i bardziej mglisty klimat, a krzewy rosną wolniej.
Nasza oferta herbat z Cejlonu
Na Sri Lance herbaty uprawia się w rejonach:
Galle - na południu wyspy,
Ruhuna - na południu wyspy, wysokość upraw nie przekracza tu 600 m n.p.m., choć dzięki dobrej jakości glebom herbaty mają głęboki, dystyngowany smak, moc i charakterystyczną ciemną barwę,
Rathnapura - na wschód od stolicy Kolombo,
Kandy - plantacje znajdują się tu na wysokości od 600 do 1200 m n.p.m.,
Nuwara Eliya - okręg położony na wysokości 2100 m n.p.m.,
Dimbula - na zachód od gór centralnych, na wysokości 1400 m n.p.m.,
Uva - na wschodnich zboczach gór środkowej Sri Lanki, na wysokości ponad 1000 m n.p.m., słyną z herbaty o wyjątkowym smaku i aromacie. Wykorzystuje się ją przede wszystkim do produkcji mieszanek (ang. blends).
W każdym z tych rejonów herbata ma inny smak, aromat i kolor (wszytsko zależy też od sposobu przygotowania - zapraszamy do przeczytania naszego artykułu na temat zaparzania herbaty). Na terenach nizinnych, od 450 do 550 m n.p.m. herbaty są dobrej jakości, ale pozbawione szlachetnego zapachu i ożywczego smaku, toteż używa się ich głównie do mieszanek. Herbaty rosnące na wysokości do 1000 m n.p.m. mają bogaty smak i intensywny kolor, natomiast herbaty z terenów położonych do 2250 m n.p.m. uważane są za najwyższej jakości, dające napar o złocistej barwie oraz mocnym zapachu i smaku.
Warto skorzystać z naszego przepisu na tradycyjny drink z cejlońską herbatą.
