Herbata uprawiana jest w Azerbejdżanie od 1912 roku. Głównymi regionami uprawy są Lankaran, Astara i Masalli. W latach 80. produkcja herbaty osiągnęła najwyższy poziom 34-38 000 ton rocznie. Jednak po rozpadzie Związku Radzieckiego produkcja znacznie spadła- zaledwie do 500 ton rocznie w latach 2007 - 2008. Mimo to spożywanie herbaty w Azerbejdżanie jest od dawna narodowym zwyczajem - często każdego gości się przy filiżance herbaty. Herbatę zaparza się mocniej, pozostawia się niesłodzoną i podaje w szklankach w kształcie gruszki znanej jako armudu. Zwyczajowo wypija się ją przez kostkę cukru umieszczoną w ustach.
Herbata w Azerbejdżanie zawsze była sposobem na utrzymanie bliskości wewnątrzrodzinnej.
Plantacja: Klasyczna czarna herbata pochodząca z regionów Lankaran i Astara w Azerbejdżanie.
Liście: duże, długie, lekko skręcone liście OPA (orange pekoe).
Aromat i smak: bogaty aromat kojarzący się z słodkim nugatem z prażonych orzeszków ziemnych.
Kolor naparu: złoty
Zaparzanie: 12 g (około 6 płaskich łyżeczek) na 1000 ml wody o temperaturze 96°C, parzyć przez 3 minuty.
